کد خبر: ۵۰۷
در پیش گرفتن سیاست‌هایی نظیر حمایت از تولیدات داخلی، قطعا جهان را به سوی جنگ تجاری سوق می‌دهد که آسیب‌های اقتصادی فراوانی را به همراه خواهد داشت. برخی از تحلیل‌گران معتقدند، در صورت وقوع جنگ تجاری، رباتیک کردن ۱۰۰ درصدی فرآیند تولید به منظور کاهش هزینه‌ها، تنها راه حل باقی‌مانده برای تولیدکنندگان خواهد بود.
در هنگام وقوع هر جنگی، اولین قدم برای نجات این است که بدانیم در کدام سوی میدان جنگ قرار داریم. در یک جنگ تجاری اما، چنین تشخیصی دشوار است.
به عنوان مثال اگر آمریکا بر واردات فولاد از اروپا تعرفه گمرکی اعمال کند، آنگاه قیمت کالاهایی که با فولاد ساخته می‌شود، افزایش می‌یابد. تاثیر این سیاست بر زندگی آمریکایی‌ها به میزان نیاز آنها به این محصولات بستگی دارد.
حال اگر اروپا هم در واکنش به این اقدام، بر واردات تمامی کالاهای ساخت آمریکا تعرفه وضع کند، در این صورت، آمریکایی‌هایی که به تولید محصول و صادرات آن می‌پردازند، متضرر می‌شوند.
در پیش گرفتن سیاست‌هایی نظیر حمایت از تولیدات داخلی، قطعا جهان را به سوی یک جنگ تجاری بزرگ سوق می‌دهد. این امر به افزایش قیمت‌ها و نرخ تورم منجر می‌شود. که در نهایت، به تمامی اقشار در جوامع مختلف آسیب می‌رساند.
برخی تحلیل‌گران معتقدند، در صورت وقوع جنگ تجاری، تنها یک گروه هستند که متضرر نمی‌شوند، آن هم گروهی که تقاضا برای خدماتش به سرعت در حال افزایش است.
این گروه خوش‌شانس یعنی ربات‌ها، برنده نهایی جنگ تجاری در جهان خواهند بود.
تقریبا تمام کسانی که اخبار تجارت جهانی را دنبال می‌کنند، به خوبی می‌دانند که نشانه‌هایی از احتمال وقوع جنگ تجاری در جهان دیده می‌شود.
هفته گذشته مقامات آمریکایی و چینی با هدف ادامه گفتگوهای ۱۰۰ روزه، که پیش‌تر ترامپ و شی‌جین‌پینگ وعده‌اش را داده بودند، با یکدیگر دیدار کردند.
آغاز گفتگوها چندان امیدوارکننده نبود. این مذاکرات بی‌نتیجه ماند و موضوع عدم دستیبابی به یک توافق، در بیانیه منتشرشده از سوی هر دو گروه مطرح شد. همچنین مقامات هر دو طرف، کنفرانس مطبوعاتیِ از پیش برنامه‌ریزی‌شده را لغو کردند.
در صورت ادامه روند پافشاری ایالات متحده آمریکا بر سیاست‌هایش مبنی بر حمایت از تولیدات داخلی، بدیهی است که این کشور هم باید منتظر واکنش‌های مقابله‌جویانه چینی‌ها باشد.
بسیاری از اقتصاددانان بر این باورند که آمریکا خیلی پیش‌تر تصمیم نهایی خود را اتخاذ کرده و حالا به دنبال توجیهی برای سیاست‌های خود است.
نقش ربات‌ها
اقتصادی چنین جهانی در دهه ۱۹۹۰ برای هیچ‌کس قابل تصور نبود. قرارداد نفتا، شکوفایی کشور چین و پایان جنگ سرد، منجر به تغییرات بسیاری در جهان شد. اما حالا به نظر می‌رسد که تحول بزرگ دیگری در راه است.
قطعا این تغییرات، پیامدهای بسیاری در اقتصاد به همراه خواهد داشت. یکی از تبعات جنگ تجاری، تلاش تولیدکنندگان برای کاهش هزینه‌ها خواهد بود.
در صورت وضع تعرفه گمرکی بر کالاهای صادراتی، تولیدکنندگان ناچارند قیمت کالاها را افزایش دهند. خریدار خارجی هم یا با افزایش قیمت کنار می‌آید یا خرید از آن تولیدکننده را متوقف می‌کند. تولیدکننده نیز ناچار خواهد شد با کاهش قیمت‌ها، مشتری خود را از دست ندهد.
اما مشکل اینجاست که میزان این تخفیف‌ها و همچنین حاشیه سود تولیدکنندگان با گذر زمان کاهش خواهد یافت. تنها در یک صورت است که تولیدکننده ضرر نمی‌کند و آن هم افزایش سرعت تولید و بهره‌وری است. این امر نیز تنها از طریق مکانیزه کردن ۱۰۰ درصدی فرآیند خط تولید کارخانه‌ها امکان‌پذیر است.
در حال حاضر اتوماسیون برای خطوط تولید با هدف کاهش اتکا به عوامل انسانی، امری مهم تلقی می‌شود، اما اگر محدودیت‌های تجاری جدید افزایش یابد، نیاز برای مکانیزه کردن کامل فرآیند تولید بیش از پیش احساس می‌شود.
همه به خوبی می‌دانند که آمازون و دیگر شرکت‌های تجارت الکترونیک در ایالات متحده آمریکا بیشتر فعالیت‌های تولیدی خود را مکانیزه کرده‌اند. اما انجام برخی فعالیت‌ها نظیر برداشتن محصولات از طبقات و بسته‌بندی کردنشان برای ربات‌ها دشوار است.
گرچه این را نباید از نظر دور داشت که ربات‌ها در فرایند یادگیری بسیار سریع هستند.
وال‌استریت‌ژورنال هفته گذشته شرکت‌هایی را معرفی کرد که در حال تربیت ربات‌هایی برای دریافت سفارش‌ها هستند. یک شرکت چینی هم به تازگی مدعی شده که تا پایان سال جاری، یک خط تولید پیشرفته و تمام‌اتوماتیک راه‌اندازی می‌کند.
با گسترش این فناوری و رسیدن آن به کشورهای دیگر، قطعا شرکت‌هایی نظیر آمازون نیز از آن بهره می‌برند. این موضوع خود منجر به کاهش هزینه‌ها می‌شود.
اگرچه مکانیزه شدن کامل خط تولید، تبعات بسیاری نظیر بیکاری هزاران فرد را به دنبال دارد، اما خبر خوب این است که فراگیر شدن این فناوری، به بومی‌سازی محصولات منجر می‌شود؛ که در حال حاضر روندی جهانی و روبه‌رشد است.
نظر شما
تازه ها